Net als natuurbegraven past veraarden in een veranderende kijk op hoe wij na onze dood de aarde willen teruggeven wat zij ons aan licht en lucht en voeding gegeven heeft. Er ís leven na de dood.

In de natuur is het inherent dat onze dood bijdraagt aan de voeding van nieuw leven. Door terug te keren naar de aarde, verbinden we ons met deze universele intelligentie en worden we weer één met de natuurlijke kringloop. Het besef dat ons lichaam kan dienen als voeding voor de groei en bloei van andere levensvormen, versterkt ons begrip van de diepgaande verbondenheid tussen alle levende wezens. Het herinnert ons eraan dat we deel uitmaken van iets groters, iets tijdloos. Als we de weg van de natuur volgen, kunnen we een diepere harmonie ervaren en bijdragen aan het behoud van de prachtige balans die ons omringt.

Veraarden; terugkeren naar de kringloop van de natuur. Eigenlijk vooral verwonderlijk dat dit niet de standaard is binnen de lijkbezorging. Ik sta te popelen van de energie om aan de realisatie hiervan bij te dragen. Fantastisch mooi initiatief, op mijn inzet kunnen jullie rekenen!

Als we de mogelijkheid krijgen om ons lichaam op een schone manier terug te kunnen geven aan de natuur, moeten we die kans omarmen.

Veraarden zie ik als mijn meest ultieme bijdrage aan een betere wereld.

'Veraarden': wat een prachtig woord, een werkwoord vol zingeving, een woord waar troost in doorklinkt en uitzicht lijkt te geven op toch leven na de dood. Hoopvol omdat onze verbinding met de aarde op deze manier blijvend is. Het idee dat je voedingsbodem mag zijn voor nieuw leven is prachtig. Ik hoop dat ik lang genoeg leef om op deze manier 'ter aarde besteld kan worden'.

Na jouw leven op aarde, je lichaam teruggeven aan diezelfde aarde. Zodat die gevoed wordt. De circle of life. Hoe mooi is dat. Het is zo in lijn met onze vergankelijkheid. Met onze en dus met dé natuur. Daarnaast spreekt de zachtheid en schoonheid die past bij deze wijze van lichaamsbestemming me zeer aan. Ik zet me hier graag voor in!

De gedachte dat mijn lichaam voedzame grond wordt, geeft rust en laat alles op zijn plek vallen: het voelt zacht, veilig, vertrouwd, duurzaam en meer dan logisch. Dat mijn lichaam op natuurlijke manier vergaat en mijn vruchtbare compost moeder aarde iets brengt. Graag zet ik me in om dit in Nederland ook te verwezenlijken!

Terug zoals je hier gekomen bent; naakt en wiegend voor 40 dagen. Dit geeft nabestaanden direct heel veel meer tijd om over hun waardige afscheid na te denken: ik ga ervoor! Ben enorm geïnspireerd vandaag door jullie en zo blij dat ik hier deel van kan en mag uitmaken!

Ruimte, energie, schone lucht en water zijn in de laatste jaren steeds meer een schaars goed geworden in Nederland. Vier gebieden waar we met begraven en cremeren, en straks misschien ook resomeren grote impact op hebben. Wat als daar een duurzaam alternatief voor is?
Omdat we met ons sterven nog een laatste grote impact op de aarde achterlaten wil ik er met veraarden voor zorgen dat dit een positieve en gezonde impact is!

Dit is waardevol en de moeite waard om vorm aan te geven in Nederland!

Nieuwe ontwikkeling en een duurzaam alternatief, veraarden. Graag steun en volg ik de ontwikkelingen. Een verantwoord en duurzame keuze voor een afscheid.

Bij leven word ik gevoed door wat de aarde voortbrengt. Hoe mooi is het om na de dood, de aarde te kunnen voeden. Wat ik ook fijn vind aan het veraarden, is dat we geen overbodige kisten of wades in de grond hoeven te stoppen of een grote hoeveelheid energie nodig hebben voor crematie.

Vanuit een holistisch perspectief geloof ik dat het belangrijk is om een afscheid in alle opzichten helend te laten zijn. Ook voor de planeet. In de natuur is het de bedoeling dat onze dood weer voeding wordt voor nieuw leven. Veraarden doet ons deze intelligentie weer beter begrijpen.

Zoals planten en dieren na hun leven weer opgenomen worden in de aarde en weer voeding worden voor het nieuwe leven als onderdeel van het ecologisch systeem, wil ik als mens daar ook deel van uitmaken. In 40 dagen weer terug naar moeder aarde. Hoe mooi is dat!

We zijn een vreemde diersoort die hard zijn best doet om niet mee te hoeven doen aan de cyclische processen van de natuur, zelfs na onze dood. Maar zelf weet ik zeker: als ik later dood ben wil ik wél terug de kringloop in.

Mooi dat er naast cremeren, begraven en je lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap nog andere vormen van lijkbezorging komen en dat hiermee tegemoet gekomen kan worden voor de mensen die dit graag willen.

Het is mijn verlangen om zowel tijdens mijn leven als na mijn dood te veraarden - één te worden, één te zijn met alles en allen. Wat een prachtig initiatief is dit, dank jullie wel!

Dit lijkt me de basis van alle lijkbezorgingen. Groen en warm in een cocon 40 dagen wiegen en we zijn weer de aarde waar we uit zijn gekomen!

De gedachte dat we volledig op natuurlijke wijze terug kunnen naar de natuur, daar gaat mijn hart sneller van kloppen...

Het is belangrijk op een duurzame manier naar onze wereld te kijken, op alle mogelijke manieren, ook na overlijden. Ik hoop dat veraarden in de toekomst een duurzame mogelijkheid kan worden waarin het lichaam echt teruggegeven wordt aan de aarde en weer onderdeel wordt van nieuw leven.

Het maakt de cirkel van het leven rond. Zo mooi, zo logisch en zo natuurlijk.

Cradle to cradle...hoe mooi dat de cocon ook een wieg is. Passend om het lichaam. Passend in een tijd waarin we onszelf en anderen vragen na te denken over het leven op aarde na onze dood. Veraarden geeft hierop een passend antwoord.

Eindelijk een manier om iets zinnigs te kunnen doen met je lichaam na je dood. Erg blij met dit prachtige initiatief.

In een wereld die steeds voller wordt en waar de natuur steeds meer inlevert is dit een mooie, respectvolle manier om onze 'voetstap' kleiner te maken.

Hoe je blij kan worden van een nieuwe vorm van 'lijkbezorging'... Ik wil niet doodgaan voordat dit mogelijk is! Nogmaals, dank voor het goed gekozen woord Veraarden: liefdevol, organisch en duurzaam.

Waren wij - Nederlanders in het algemeen - ons niet bewust dat we op deze mogelijkheid als het ware zaten-te-wachten? Voor zover ik tot nu toe heb gelezen - en zelf een beetje ingevuld - klinkt mij dit ook als zeer waardevol voor een breed draagvlak.

Weer één met de natuur: natuurlijk!

Laten we (eindelijk) iets goeds doen voor de natuur. Ik zie deze vorm van “lijkbezorging” als een van de grootste verduurzaming projecten binnen de branche! Ik ben zeer enthousiast.

Een prachtig proces, waarin weer de 'heilige 40 dagen' terug komt. Ik wens jullie veel succes en vruchtbare grond voor vernieuwing toe.

mooi alternatief

Wat een waardevol idee om na overlijden iets terug te kunnen geven aan de natuur. Ik heb al vele vormen van afscheid gezien tijdens mijn werk als afscheidsfotograaf, deze mag daar zeker bij.

Zo wordt het fysieke leven omgezet van lineair naar circulair!

Het woord 'aardig' kan gaan over zorg voor lichaam en geest bij leven alsook over zorg voor een bloeiende planeet na sterven. Veraarden kan dit proces intensiveren. Ik hoop het, word er blij van en ben graag een aardige uitvaartleider.

Wat mooi als er in de (nabije) toekomst in Nederland ook voor veraarden gekozen kan worden! Wanneer over de keus tussen begraven en cremeren wordt gesproken, voelt dit vaak toch als 'kiezen tussen 2 kwaden'. Veraarden biedt dan een zo veel 'vriendelijker' alternatief...

Wat een prachtig initiatief. Laten we hopen dat dit snel net zo gewoon wordt als cremeren of begraven. Eindelijk een écht duurzame lichaamsbestemming!

Gedurende ons leven belasten we Moeder aarde constant. Ik wil haar mijn lichaam cadeau doen om iets moois achter te laten.

Door de dood heen leven.. Een mooie ontwikkeling voor moeder aarde en haar bewoners.

Als mensheid brengen we het milieu ernstige schade toe. Hoe bijzonder is het juist dan om na ons leven nog iets daarvan te herstellen? Laten we hopen dat de nieuwe wetgeving er alsnog snel doorheen komt en veraarden een reeel duurzaam alternatief wordt voor begraven en cremeren.

Ik ben van de aarde en naar de aarde wil ik terugkeren. Los me op, verteer me. Laat mij mijn omgeving voeden met het laatste wat ik te geven heb.

Sterven en de dood terug naar het natuurlijke proces, wat een verademing zou dat zijn. Terug opgenomen worden in de kringloop van het leven, waar we horen.

Na door de poort van de dood te zijn gegaan, te kunnen bijdragen aan de toekomst van de aarde.

Graag wil ik onze planeet aarde liefdevol bijstaan en ondersteunen waar ik kan. De aarde is zo mooi. Dus ook bij het "veraarden" zodra dat kan.

De cirkel van het leven weer rond maken, dat er weer nieuws mag groeien uit de vruchtbare compost van mijn lichaam, ziel en geest.

Wat bijzonder om hierover te lezen. Prachtig! Het raakt me, en ja.... laten we erop vertrouwen dat dit in Nederland ook mogelijk wordt!

Lichaam en ziel scheidt zich zichtbaar in het moment van over-lijden…. Hoe mooi dat de ziel zich bevrijdt van het lichaam en dat deze ‘jas’ liefdevol teruggeven kan worden in de overtuiging - zoals Toon Hermans inderdaad al schreef - dat hier weer iets uit gaat bloeien 🍀🌺

Wat zou ik dit graag aanbieden aan nabestaanden!! 'Uit stof zijt gij geboren; tot stof stof zult gij wederkeren... Nou ja, tot aarde dan...

Deze manier van ter aarde gaan is de enige die mij aanspreekt, ik hoop dat dit spoedig mogelijk wordt in Nederland

Wat een prachtige, duurzame manier om na dit leven iets terug te kunnen geven aan de aarde, een onderdeel zijn van de kringloop van het leven.